Bardzo pozytywnie podeszłam do lektury opowieści o Bauchelainie i Korbalu Broachu, czyli Malzańskiej Księgi Poległych. Mały format, sto pięćdziesiąt stron… Książeczka na jeden wieczór. Po tomiskach, które przechodziły przez moje dłonie i miliardach liter biegnących przed oczyma, propozycja Stevena Eriksona wydawała się w sam raz na odpoczynek. I co? I "nico".

Steven Erikson uznawany jest za twórcę najpopularniejszej współczesnej epickiej fantasy. O czym jest? Żeby się nie rozwijać (zwłaszcza, że w najbliższym czasie na łamach PL powinna pojawić się recenzja), niech póki co wystarczą słowa autora: - Nie jestem zwolennikiem zbytniego upraszczania tradycji, wynikającej z antropologii naszej kultury. Nic nie jest proste i nigdy nie było. "Malazańska Księga Poległych”, to mieszanka: dobrzy faceci robią złe rzeczy, źli faceci robią dobre rzeczy, a czasami dobre rzeczy są złe. Dziś o niezależnej opowieści ze świata Malazańskiej Księgi Poległych, czyli "Męty Końca Śmiechu". Kim w humorystyczno-przygodwoej fantasy są: Bauchelaine, Korbal Broach i kilku innych? Co ich czeka?